دلم برای تو که نه ، ولی برای روزهای باهم بودنمان تنگ شده
برای تو که نه ، ولی برای "مواظب خودت باش" شنیدن تنگ شده
برای تو که نه ، ولی برای نگاهی که تا پیچ سرکوچه تعقیبم میکرد تنگ شدهبرای تو که نه ، ولی برای دلی که نگرانم میشد تنگ شده.......
راستش
برای اینها که نه!پیر مرد تهی دست، زندگی را در نهایت فقر و تنگدستی می گذراند و با مصائبی فراوان برای زن و فرزندانش قوت و غذائی ناچیز فراهم می کرد. از قضا یک روز که به آسیاب رفته بود، دهقان مقداری گندم در دامن لباس اش ریخت و پیرمرد گوشه های آن را به هم گره زد و رفـــــت.
همان حالی که به خانه بر می گشت با پروردگار از مشکلات خود سخن می گفت و برای گشایش آنها فرج می طلبید و تکرار می کرد: ای گشاینده گره های ناگشوده عنایتی فرما و گره ای از گره های زندگی ما بگشای.
پیر مرد در حالی که این دعا را با خود زمزمه می کرد و می رفت، یکباره یک گره از گره های دامنش گشوده شد و گندم ها به زمین ریخت او به شدت ناراحت شد و رو به خدا کرد و گفت:
من تو را کی گفتم ای یار عزیز / کاین گره بگشای و گندم را بریز / آن گره را چون نیارستی گشود/ این گره بگشودنت دیگر چه بود؟؟؟تو مبین اندر درختی یا به چاه/ تو مرا بین که منم مفتاح راه ( مولانا )
